O insulinooporności słyszy się coraz częściej. U niektórych osób temat ten wzbudza ciekawość, a u innych zaniepokojenie. Jest to całkiem zrozumiane, ponieważ statystyczne doniesienia alarmują, że insulinooporność może dotyczyć nawet połowy społeczeństwa. Warto, więc dokładnej przyjrzeć się temu tematowi. Z niniejszego artykułu możesz dowiedzieć się czym jest insulinooporność? Jakie są przyczyny i objawy insulinooporności? Jakie badanie należy wykonać, aby zdiagnozować insulinooporność? Zapraszam do lektury!
Czym jest insulinooporność
Insulinooporność jest to stan, w którym występuje obniżona wrażliwość tkanek na działanie insuliny. Nie należy go bagatelizować, ponieważ insulinooporność stanowi pierwszy etap do rozwoju cukrzycy. W celu zrozumienia schematu działania insulinooporności na początku należy przyjrzeć się samej insulinie. Insulina jest hormonem produkowanym przez komórki trzustki. Jej głównym zadaniem jest regulowanie stężenia glukozy. Powoduje ona obniżenie stężenia glukozy we krwi i dąży do przekazania jej do komórek docelowych. Jednak należy również pamiętać, że insulina wspomaga także metabolizm białek i lipidów (tłuszczy). Insulina jest hormonem anabolicznym, w dużym skrócie oznacza to, że powoduje w organizmie gromadzenie zasobów energetycznych – a nie ich spalanie (występuje tendencja do gromadzenia tkanki tłuszczowej). U insulinoopornych, stanowi to główną przyczynę problemów w redukcji masy ciała.
Błędne koło insulinooporności
W zdrowym organizmie insulina pobudza receptory umożliwiające wychwyt cząsteczek glukozy, następnie ich transport do tkanek docelowych, co umożliwia ich wykorzystanie, np. przez mięśnie czy wątrobę. Jednak pod wpływem: przewlekłego i silnego stresu, predyspozycji genetycznych, nieodpowiedniej diety, braku aktywności fizycznej proces ten może ulec zaburzeniu. Co się wtedy dzieje? Otóż, po zjedzeniu posiłku zawierającego węglowodany w organizmie zwiększa się ilość glukozy, powoduje to nieadekwatny – zbyt duży, wyrzut insuliny. Niestety ze względu na brak odpowiedzi i wrażliwości komórek na działanie insuliny, aby glukoza dotarła do komórek, trzustka musi wyprodukować jeszcze większe ilości hormonu. Mała wrażliwość tkanek na działanie insuliny powoduje, że nawet kilka godzin po zjedzeniu posiłku w organizmie utrzymuje się jej wysokie stężenie (hiperinsulinemia).
U niektórych pacjentów, z zaawansowaną insulinoopornością zdarza się również taka sytuacja, że wysokiemu stężeniu insuliny towarzyszy również wysokie stężenie glukozy. Na domiar złego, tkanki chcąc bronić się przed zbyt dużą ilością insuliny stają się jeszcze bardziej oporne na jej działanie, co powoduje zamknięcie się w błędnym kole insulinooporności. Jedynie zmiana dotychczasowych nawyków i zastosowanie indywidualnie dobranego programu żywieniowego, a nierzadko również terapii farmakologicznej może przerwać powyższy ciąg zaburzeń metabolicznych. Nie jest to łatwy i nie zawsze szybki proces, lecz jest on możliwy do wykonania!
Przyczyny insulinooporności
Śmiało można powiedzieć, że insulinooporność jest jednym z najczęstszych zaburzeń metabolicznych dzisiejszych czasów. Większość naszego społeczeństwa prowadzi siedzący tryb życia, spożywa wysoko przetworzoną żywność, nadużywa cukru oraz używek (alkohol, nikotyna), ma nadwagę lub otyłość, żyje w przewlekłym stresie, co przy jednoczesnym występowaniu predyspozycji genetycznych szybko prowadzi do rozwinięcia insulinooporności, a następnie cukrzycy. Można to porównać do zbierania puzzli, które cierpliwie i stopniowo układają się w szereg zaburzeń metabolicznych. Uważa się, że insulinooporność wyprzedza cukrzycę mniej więcej o 9 lat. Oczywiście jest to szacunkowa wartość, która zawsze może ulec skróceniu. Dlatego już teraz, warto przyjrzeć się swoim niepokojącym dolegliwościom i zacząć zmieniać swoje nawyki.
Objawy insulinooporności
W początkowym etapie insulinooporności objawy mogą być praktyczne niezauważalne. Jednak z biegiem czasu, przewlekle podniesione stężenie insuliny może powodować szereg nieprawidłowości, np.:
- Zwiększony apetyt na słodycze, zwłaszcza po posiłku z węglowodanami
- Senność, zmęczenie, nasilające się po posiłku
- Bóle głowy, tzw. mgła mózgowa
- Zwiększone rogowacenie skóry na karku, pod pachami, w okolicy kostek, tzw „brudne” zabarwienie skóry
- Kłopoty ze snem spowodowane wysokim poziomem kortyzolu
- Kłopoty z cerą
- Napady głodu
- Częstomocz
- Zaostrzenie stanu zapalnego w organizmie
- Zaburzenia profilu lipidowego i obciążenie wątroby (hipercholesterolemia, hipertriglicerydemia)
- Stan przedcukrzycowy
- Przyrost masy ciała pomimo braku przejadania się, trudności ze zrzuceniem nadprogramowych kilogramów
Jak diagnozować insulinooporność?
Jeżeli zauważasz u siebie któreś z powyższych, niepokojących objawów warto zgłosić się do lekarza i poprosić go o wykonanie dodatkowych badań w kierunku potwierdzenia lub wykluczenia insulinooporności. Jednym z najczęściej wykonywanych badań jest test obciążenia glukozą. Polega on na wypiciu przez pacjenta roztworu składającego się z 75g glukozy oraz wody. Następnie wykonuje się minimum trzy – etapowy pomiar glukozy oraz insuliny:
- 1 pomiar: glukoza oraz insulina na czczo
- 2 pomiar: glukoza oraz insulina po godzinie (60 min)
- 3 pomiar: glukoza i insulina po 2 godzinach (120 min)
Wyniki powyższych badań są bardzo cenne również w praktyce dietetyka klinicznego. Dzięki nim można dowiedzieć się jaki jest stan rozwinięcia insulinooporności, czy po posiłku pojawia się hipoglikemia reaktywna, ile pacjent może spożywać posiłków w ciągu dnia oraz stanowi wyjściowy punkt diagnostyczny do obserwowania postępów terapii żywieniowej i farmakologicznej.
Podsumowanie
Z roku na rok insulinooporność dotyczy coraz większej ilości osób. Zarówno dorosłych jak i dzieci. Warto już teraz zadbać o swoje zdrowie. Z powyższego artykułu można było dowiedzieć się co to jest insulinooporność, jakie są czynniki powodujące jej pojawienie się, jakie są objawy insulinooporności oraz jakie badanie najczęściej wykonuje się w celu jej diagnostyki. W kolejnym artykule poruszę tematy takie jak: dieta przy insulinooporności oraz jakie są dodatkowe i proste testy umożliwiające potwierdzenie insulinooporności.
Jeżeli mój artykuł był dla Ciebie przydatny będę wdzięczna za pozostawienie komentarza. Jak masz dodatkowe pytania dotyczące insulinooporności również zapraszam do pozostawienia wiadomości lub komentarza poniżej. 🙂 Zapraszam do dyskusji.
Trzymajcie się ciepło!
dietetyk kliniczny online
mgr Justyna Krzemińska (Lenda)
Poradnia dietetyczna online Just Food Therapy
Przydatna Bibliografia
- Materiały szkoleniowe; SOIT – School of Insulinresistance Therapy
- Atlas Cukrzycy L. R. Lepori
- Książka: Insulinooporność Zdrowa dieta i zdrowe życie. D. Musiałowska
23 komentarze
Super! Czekam na ciąg dalszy 🙂
Bardzo się cieszę! 🙂 Zdecydowanie będzie ciąg dalszy 🙂 Pozdrawiam serdecznie!
Hmm zgaduje że w diecie pojawią się produktu z niskim IG. Ale czekam na dalszy ciag aby się przekonać 😉
Dieta oparta na produktach o niskim IG powinna być podwaliną diety każdego z nas, więc to na 100% się pojawi 🙂 Jednak nie tylko 😉
Ja po roku czasu odnalazłam przyczynę, ciaglego zmęczenia, wilczego apetytu, przebarwień na kolanach i łokciach, dużego przyrostu wagi. Niedoczynność tarczycy i insulinoopornosc.
Fajnie, ze powstał taki blog i na pewno będę go śledzić.
Czy z insulinoopornosci dietą i lekami można się wyleczyć?
Ja po roku czasu odnalazłam przyczynę, ciaglego zmęczenia, wilczego apetytu, przebarwień na kolanach i łokciach, dużego przyrostu wagi.
Fajnie, ze powstał taki blog i na pewno będę go śledzić.
Czy z insulinoopornosci dietą i lekami można się wyleczyć?
Sylwia, bardzo się cieszę! 🙂 Mam nadzieję, że na moim blogu znajdziesz wiele pomocnych informacji 🙂 Jak najbardziej można! Oczywiście zależy to również od ogólnego stanu Twojego zdrowia jak i towarzyszących zaburzeń, jednak zdecydowanie można zatrzymać insulinooporność i uchronić się przed cukrzycą! 🙂
Bardzo ciekawy wpis. Wszystkie fakty przedstawione w bardzo przystepny sposób. Poproszę o jeszcze!!!!
Bardzo się cieszę, że artykuł był dla Ciebie przydatny! 🙂
Witam, przeczytałam artykuł i wszystko by się zgadzało tylko że badanie tj. test obciążenia glukozą nic nie wykazało a cukier spadł po 2 h do 49℅ i lekarze uznali że mam tak po posiłkach tych najbardziej przetworzonych hipoglikemie i musiałam odstawic wiele produkrów, spożywać regularne posiłki co po 3 latach nic nie dało oprucz nadwyżki kilogramów, pozdrawiam
Test obciążenia glukozą może również ukazać występującą hipoglikemię reaktywną, co jest ważną informacją diagnostyczną! Niestety, tak jak w artykule napisałam, aby uzyskać poprawę zdrowia często zwykłe modyfikacje stylu życia nie wystarczają i potrzebna jest pomoc specjalisty. Trzymam za Ciebie kciuki i również pozdrawiam! 🙂
Bardzi ciekawy artykul i zrozumialy. Czekam na nastepne.
Bardzo dziękuję! 🙂
Super artykuł, bardzo dziękuje ?
Mam pytanie odnośnie ilości spożywanych posiłków.
Stwierdzono u mnie hiperinsulinemię, bez insulinooporności. Ile posiłków w ciągu dnia powinnam jeść? 4 czy 5?
Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Bardzo dziękuję! Cieszę się, że artykuł był dla Ciebie przydatny. 🙂 W Twoim przypadku zarówno ilość i jakość posiłków jest bardzo ważna! Jednak bez dokładnych wyników badań i oceny Twojego stanu zdrowia nie mogę powiedzieć ile konkretnie powinnaś jeść posiłków 🙁
Z zainteresowaniem przeczytałam Pani artykuł,mam insulinoopornośc,niedoczynność tarczycy i Hashimoto.Czekam na dalsze artykuły,pomoże nam zrozumieć z czym walczymy,bo lekarze raczej nie informują co dalej,przepisują leki i koniec na tym.Pozdrawiam serdecznie i czekam na cd.
Emilia, bardzo się cieszę, że spodobał Ci się artykuł! 🙂 Tak, zrozumienie swoich chorób i ich wagi jest bardzo ważne w procesie leczenia! 🙂 Zdecydowanie, cieszę się jeszcze bardziej, że jesteś tego świadoma i szukasz odpowiedzi 🙂
Bardzo fajny tekst. Czekam na następne ?
Asiu, bardzo dziękuję! 🙂
Czekam na więcej
Bardzo się cieszę! 🙂
Świetny artykuł i bardzo przydatny. A czy mogę poprosić o zinterpretowanie wyników krzywej cukrowej? Glukoza na czczo- 97 (norma do 100) , po 1h- 189 ( norma do 180), po 2 h- 159 (norma do 140) .Bardzo dziękuję.
Bardzo dziękuję! 🙂 Cieszę się, że artykuł był pomocny 🙂 Przy interpretacji wyników pomagam tylko swoim pacjentom, których historię zdrowotną już poznałam i mam wgląd do wszystkich wyników. Zapraszam na wizytę lub konsultację z lekarzem zlecającym badanie. 🙂